Limburg

Kapotte kompassen

De Roermondse politiek zou beter met LVR-kiezers in gesprek gaan over hun morele kompas dan Van Rey te versterken in diens slachtofferrol.
11 september 2016 | Dagblad de Limburger / Limburgs Dagblad

Achteraf weten we altijd alles beter, maar misschien was het moreel appèl op Jos van Rey afgelopen donderdag toch iets te simpel gedacht. De Roermondse gemeenteraad moest iets met de veroordeling van Van Rey afgelopen juli voor ambtelijke corruptie, schending van de geheimhoudingsplicht en gerommel met volmachten, de frontale aanval is echter een inschattingsfout gebleken. Ontploffende politici, de ‘verkeerde’ media-aandacht en verhoudingen die hoogstens nog wat verzuurder zijn.

Morele superioriteit

Er worden wel vaker politici veroordeeld voor feiten zoals Van Rey die pleegde. Dat is erg. Bij Van Rey is het uiterst kwalijk. Niet alleen was hij als Eerste en Tweede Kamerlid medeverantwoordelijk voor het maken en toetsen van wetten en mogen we hem daarom aan de hoogste standaard houden, bovendien is het Van Rey die, nu wetten op hem zijn toegepast, blijft insinueren dat het systeem tegen hem is. Hij speelt daarmee voor eigen gewin met het vertrouwen dat burgers in de rechtsstaat zouden moeten hebben.

De coalitie in de gemeenteraad hoeft zich echter ook niet op de borst te kloppen om haar morele superioriteit. Dat van Rey zich niet meer gebonden zou voelen ‘aan welke afspraken dan ook’ is nogal een aanname. Ook gaat ze voorbij aan het feit dat een veroordeelde misschien wel eens een tweede kans zou verdienen. Daarbij zou die enorme coalitie van zeven partijen zich eens moet afvragen in hoeverre ze zelf polarisatie in de hand werkt, wetende dat met de partij van Van Rey, LVR, alleen er feitelijk geen oppositie is.

Cordon sanitaire

Van Rey heeft door die marginalisering de wind alleen maar mee. De LVR is politiek vleugellam, het slachtoffer van een cordon sanitaire, terwijl de partij wel de grootste van de stad is met 29% van de stemmen. De perfecte omstandigheid om Van Rey te laten gedijen in diens slachtofferrol, die al dat gemoraliseer uitlegt als het inhakken op de hardwerkende weldoener waarvoor Van Rey gehouden wordt. De coalitie in de gemeenteraad zelf blijft met haar beroep als machteloze schlemiel achter nu Van Rey niet opstapt.

Wil je Van Rey aanspreken, dan moet je de kiezers die in 2014 op de LVR stemden aanspreken. Dat vraagt om te beginnen om een grotere oppositie, waarmee ook de LVR-kiezer mee uit het cordon sanitaire wordt gehaald, en een kleinere coalitie met meer profiel en daadkracht. Verder is de veroordeling, die er in 2014 nog niet was, nu aanleiding om het met burgers over hun moreel kompas te hebben. De resultaten die Van Rey behaalde zijn dan wel reëel, maar daarbij valt niet meer uit te sluiten dat die over de rug van anderen gingen.

Rechtsstaat

Daarom is die rechtsstaat ook zo belangrijk en het des te kwalijker dat Van Rey er zo ruw mee omspringt. Die beschermt namelijk machteloze burgers tegen machtige bestuurders. Zodat die laatsten niet over lijken kunnen gaan om met de resultaten die ze daarmee halen zichzelf steviger in het pluche te nestelen. Los daarvan verdrukt bovendien die ene weldoener op termijn alle anderen, waarmee elke stad zich tekort zou doen. De Roermondse politiek heeft tot aan de verkiezingen van 2018 om haar burgers dat te laten inzien.

Dit artikel verscheen bij Dagblad de Limburger / Limburgs Dagblad op 23 september 2016.