Limburg

De tsunami komt van binnen

In Limburg slepen we elkaar mee in de vrees voor wat ooit zou kunnen zijn. Ideaal terrein voor populisten om angst in destructie om te zetten.
1 juni 2016

Die Donald Trump is misschien een rare, maar hij zegt wel waar het op staat. Datzelfde zou ook gezegd kunnen worden van Geert Wilders en de zijnen die het maar druk hebben met die apocalyptische Islam-tsunami waar ze liever drie keer minder van hadden. Gaat Europa niet ten onder aan de vluchtelingenstroom, dan wel aan de ruk naar rechts die overal plaatsvindt. En ondertussen wordt op het internet over alles wat ook maar niet oer-Hollands zou zijn gal gespuwd.

Deze week viel de eer toe aan Sylvana Simons, die de volle laag kreeg toen ze zich aansloot bij de politieke beweging DENK en daarbij liet weten vóór het afschaffen van Zwarte Piet te zijn. Met dat sinterklaasfeest liep het deze week sowieso al minder nadat de ene na de andere betrokkene zich afmeldde voor de intocht van komend jaar. Ons pakken ze ook alles af. Dat moet ook de vrouw in Maastricht gedacht hebben, toen ze een lucifer probeerde te steken voor de komst van vluchtelingen in de wijk Malberg.

De blanke man en vrouw zijn bang én boos. En het is niet gek te denken dat u dat ook bent. Bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2010 was Limburg immers de enige provincie waarin de PVV in vrijwel alle gemeenten de grootste partij werd. Ondertussen zijn we een aantal verkiezingen verder en blijft de populariteit van die partij in Limburg ongekend groot. Vreemd is alleen dat we hier eigenlijk weinig merken van dat waar de PVV tegen ageert. Limburg is cultureel gezien namelijk nogal Limburgs gebleven.

Bang zijn we ook niet om wat er is, maar om wat zou kunnen zijn. En aangezien die angst niet wordt gekanaliseerd, raken we verzeild in een angstlawine die groeit totdat we ons er zelf onder bedelven. Wij zijn bang voor buitenlanders die we niet (willen) kennen, voor het korten van pensioenen door ‘die’ in Den Haag of Brussel die alleen voor zichzelf zorgen of voor technologische ontwikkelingen die we niet meer willen volgen. De angst is inmiddels zo hevig dat feiten voor gevoelens moeten wijken.

Vermoedelijk is de wereld nooit beter geweest dan ie nu is. Economisch gezien kan het over het algemeen niet beter. Oorlogen kennen we alleen van heel ver weg. De criminaliteit is laag. Nederlanders geven voortdurend in enquêtes aan gelukkig te zijn. Elders in het land zijn er mensen die de globalisering opgedrongen hebben gekregen en voor wie de lasten en lusten oneerlijk verdeeld zijn. In Limburg maakt de vergrijzing hoogstens een toch al conservatieve provincie nog behoudender.

De tsunami komt niet van buiten, maar van binnen. We kunnen dan wel boos zijn op politici, Sylvana Simons, de publieke omroep, Brussel of de vluchtelingen. We kunnen de Wildersen en Trumps van deze wereld opdracht geven alles neer te schieten of te verbranden wat ons angst aanjaagt. Er komt altijd dat moment daarna, wanneer we de eigen destructie onder ogen moeten komen en we achteraf vaststellen dat uiteindelijk toch niets zo is gebleven als het was. Minderheden worden geen meerderheden, als de meerderheid investeert in het opnemen van die minderheid. Angst overwinnen doe je zelf, buiten en met anderen. Niet achter het gordijn in het stemhokje of thuis op Twitter.